Het Pioppi-dieet dankt haar naam aan een klein dorpje gelegen aan de Zuid-Italiaanse kust. Nu vraag je je misschien af waarom er een dieet naar een dergelijk klein en totaal onbekend dorpje is vernoemd? Het antwoord op deze vraag ga je in dit artikel ontdekken.
De inwoners van Pioppi
Met de inwoners van Pioppi is iets bijzonders aan de
hand. Deze mensen worden namelijk een stuk ouder dan wat de gemiddelde leeftijd
is. Relatief gezien kent het dorpje een bijzonder hoog aantal 100+ jarigen. En
de bewoners worden er niet alleen ouder dan gemiddeld, ze doen dit ook nog eens
in goede gezondheid.
Nu zijn er wel meer van dat soort gebieden in de wereld waar mensen ouder
worden dan gemiddeld en daarbij langer in goede gezondheid leven. Deze gebieden
worden Blue Zones genoemd en worden meestal gekarakteriseerd door gebieden waar
de bewoners nog traditioneel leven, weg van de stress van de stad. Het
traditionele dieet wat men in de Blue Zones eet bevat veel lokaal geteeld en
gefokt voedsel en geen of weinig industrieel vervaardigd voedsel.
De Britse cardioloog Aseem Malhotra stuitte in zijn onderzoek op het dorpje
Pioppi en het viel hem op dat er nauwelijks mensen waren met hartklachten of
hart- en vaatziekten gerelateerde ziekten. Hij bestudeerde de eetgewoontes
onder de inwoners en schreef er een boek over wat we nu kennen als het Pioppi-dieet.
Wat mag je eten?
Het is natuurlijk reuze interessant om te bekijken wat de
inwoners van Pioppi eten. Wat bij de gezondheid van de inwoners ook meespeelde
is hoe men leefde. Dit zullen we verderop bespreken.
Om te beseffen waarom men op een bepaalde manier at in Pioppi is het goed om te
weten dat dit dropje slechts 200 inwoners telde. Door dit lage aantal inwoners
was het voor geen enkele supermarkt om er een vestiging te beginnen. Verder had
men in het kleine dorpje te maken met een hoge werkloosheid en was men arm.
Hierdoor waren de mensen aangewezen op voedsel wat men zelf teelde of uit de
natuur kon halen. De inwoners van Pioppi teelde in de eigen moestuin hun eigen
groenten. Groenten zijn dan ook rijk vertegenwoordigd in het dieet. Het
voordeel van de moestuin was dat men altijd de beschikking had over biologische
groenten vrij van bestrijdingsmiddelen.
Verder stond er vis op het menu die men zelf ving uit de zee. Vlees was een
luxe product wat men maar weinig at, men kon het zich simpelweg meestal niet
permitteren. Er werd vee gehouden voor de melk, ze maakte er volle yoghurt en
volvette kaas van. Uit boomgaarden plukte men noten. En dan zijn er natuurlijk
de olijfboomgaarden, die voor deze mensen misschien wel het meest belangrijke
wist te bieden: onverzadigde vetzuren. Men maakte dan ook royaal gebruik van
olijfolie, het gaf smaak aan de salades en het leverde de broodnodige
calorieën. De olijfolie gebruikte men ook om in te bakken.
Olijfolie is rijk aan bepaalde antioxidanten waarvan bewezen is dat ze het hart
tegen oxidatieve stress beschermen. Met andere woorden; deze antioxidanten
verlagen het risico op hart- en vaatziekten.
Wat ook opvallend aan de eetgewoonten van de bewoners van Pioppi was, is dat
men soms noodgedwongen maaltijden moest overslaan. Zeker in de wintermaanden
was het voedsel schaars waardoor er niet altijd te eten was. In onze huidige
samenleving kunnen we ons dat moeilijk voorstellen maar het overslaan van
maaltijden heeft zeker gezondheidsvoordelen. Zo blijkt uit allerlei onderzoeken
naar intermittent fasting (vasten met tussenpozen). Er zijn aanwijzingen dat
periodiek vasten een anti-aging effect heeft.
Samengevat kan gesteld worden dat het Pioppi-dieet bestaat uit veel vetten
(volle yoghurt, volvette kaas, vette vissoorten en olijfolie) en groenten.
Wat men niet at
Het is natuurlijk ook reuze interessant om te bekijken
wat men niet at in Pioppi, dit was misschien nog wel belangrijker voor de
gezondheid dan wat men wel at. Het meest in het oog springend is het ontbreken
van industrieel bewerkt voedsel, dit door (of dankzij) de afwezigheid van een
supermarkt. Bewerkte voedingsmiddelen zijn ontbijtgranen, fabrieksbrood,
sausjes, gezoete toetjes, snoepgoed, koek, gebak, margarine, kant-en-klaar
maaltijden. Door het ontbreken van deze voedingsmiddelen in het dieet kreeg men
geen voedingsstoffen die nadelig zijn voor de gezondheid. Deze zijn:
toegevoegde suikers, geraffineerde koolhydraten, conserveringsmiddelen,
schadelijke E-nummers, teveel zout en transvetten.
Alle artsen zijn het er met elkaar over eens dat toegevoegde suikers en
transvetten zeer schadelijk voor de gezondheid zijn. Ze liggen vaak aan de
basis van chronische ziekten zoals hart- en vaatziekten, diabetes type 2 en
kanker.
De leefstijl
De mensen in Pioppi hebben hun hoge leeftijd mede te danken aan hun leefstijl. Deze staat ongeveer haaks op de gehaaste Westerse leefstijl zoals we deze momenteel kennen. Er was geen stress, men had nooit haast. Er was tijd voor een praatje en in de middag was er tijd voor een siësta. Deze generatie groeide op zonder televisie, mobiele telefoon en internet. Men voelde nooit de druk om te reageren op berichten op de telefoon, want die waren er niet. De bewoners bleven ook tot op hoge leeftijd fit. Niet door te sporten maar omdat men veel werk met de handen had. De moestuin bijhouden bijvoorbeeld of het plukken en persen van olijven. Op sociaal gebied waren de banden tussen de bewoners onderling sterk. Het was een kleine gemeenschap die vooral op elkaar aangewezen waren.
Is het Pioppi-dieet gezond?
Het Pioppi-dieet is zonder meer gezond te noemen. In het officiële boek van het Pioppi-dieet (geschreven door de cardioloog Malhotra) wordt gesteld dat je door dit dieet te volgen in 3 weken tijd gezond kan worden. Je valt er door af en problemen die samenhangen met diabetes type 2 zullen naar de achtergrond verdwijnen. Punt is natuurlijk wel dat je de gezonde eet- en leefstijl ook na deze eerste 3 weken voor altijd vol weet te houden.